In Christine’s zoektocht naar de bronnen van vrouwelijke kracht komt ze zichzelf enorm tegen en toont de kracht van kwetsbaarheid.
Eén van de bronnen die ze aanboort is Isaac Newton. Hij geloofde dat alle antwoorden in de natuur liggen. Wij hoeven alleen maar te observeren om het leven te begrijpen. De natuur is zoveel eerlijker dan wij mensen. Ze laat zich zien zoals ze is, wat haar sterk maakt in kwetsbaarheid. Een boom, hoe indrukwekkend ook, verbergt zijn schaduwkant niet. Een plant in de tuin laat je de cyclus van het leven al ervaren. Wie aan zee is, ziet de aantrekkingskracht van de maan. En wie langs een rivier leeft, weet dat een bedding sterk moet zijn om je veilig te kunnen voelen. Die taak Christine ziet weggelegd voor de vrouwen van nu. Om krachtig te zijn. En te beseffen dat het van ons afhangt wat er met de wereld gaat gebeuren. We hoeven niet achterom te kijken of vooruit te blikken. Het gaat om ons, hier, vandaag, nu.
Samen met echtgenoot Geert Kimpen, dochter Zonneke, familie en vrienden vieren ze dat Christine in haar zoektocht haar onvervalste vrouwenpower heeft getoond. Christine doet haar handen voor haar ogen en zegt: ‘Met alle vrouwen sluiten we onze ogen en we verwelkomen de Shekina, de vrouwelijke kant van God. Met haar eigenschappen van wijsheid, mededogen, liefde, vriendschap, moederlijkheid, levensvreugde en gezelligheid.’ Geert vult het kristallen glas tot de rand vol met rode wijn en zegt: ‘In deze wijn zitten alle elementen vertegenwoordigd: het vuur van de zon, de koelte van de regen, de geborgenheid van de aarde en de wind die over het land waait. Dit glas is gevuld tot aan de rand, om ons eraan te herinneren dat er voor ons wordt gezorgd.’ Hij drinkt het glas tot de helft leeg. ‘Dat er voor iedereen overvloed mag zijn. Sabbat Shalom!’
Christine Pannebakker (2010) ‘Vrouwenpower‘, Amsterdam: Paradigma.
